8 listopada 2021 Administrator

„Są dziwy w niebie i na ziemi, o których 
ani śniło się waszym filozofom

                                                                                                       W.Szekspir

               Dziady jest to zwyczaj ludowy Słowian i Bałtów wywodzący się z przedchrześcijańskich obrzędów słowiańskich. Niegdyś święto w ludowych kalendarzach Białorusinów i Ukraińców, obchodzone również przez ludność zamieszkującą Polskę w pobliżu granicy z Białorusią, na Podlasiu. Jest to analogiczne święto do katolickich Zaduszek. Jego zasadniczym celem było nawiązanie kontaktu z duszami zmarłych i pozyskanie ich przychylności. Do tego zwyczaju nawiązuje nasz wieszcz narodowy Adam Mickiewicz w ,,Dziadach” cz.II, gdzie opisano wzywanie dusz podczas obrzędu odbywającego się w opuszczonym miejscu kultu- kaplicy, kościele lub na cmentarzu. Obrzędowi przewodniczył Guślarz , wzywający dusze zmarłych. Jest to swego rodzaju oratorium, widowisko kultowe ku czci przodków.

       Rankiem 29 października 2021 roku w naszej szkole już po raz kolejny odbyło się czytanie „Dziadów” cz.II  Adama Mickiewicza. Od 2007 roku do głośnego czytania zapraszani są  dorośli oraz uczniowie naszej szkoły . W tym roku z podziałem na role czytali : pan dyrektor Maciej Krzywdziński, pan Michał Srebro, pani Danka Kolińska, pani Ania Hadyńska, pani Grażyna Magnucka, pan Marcin Bromberek oraz uczniowie z klasy 7f, 8e, 8d. Nad wszystkim czuwały pani Ewa Dopierała,  pani Lejla Agniaszwili, a także ja, pisząca te słowa.

    Widownia  w ciszy i skupieniu wysłuchała przesłań, które w swym dziele przekazał nam Adam Mickiewicz. Mamy nadzieję, iż przemówiło to do słuchaczy  i zapaliło w nich chociaż iskierkę refleksji na ludzkim istnieniem.

                                                                                                           

Renata Jończyk